z Niemiec, Austrii i Szwajcarii

Były austriacki minister finansów skazany na 8 lat więzienia

Karl-Heinz Grasser, niegdyś związany z populistyczną FPÖ, pełnił w latach 2000–2007 obowiązki ministra ds. finansów w rządzie kanclerza Schüssela. 

Sąd stwierdził, że Grasser, będąc ministrem, czerpał korzyści z zarządzania mieniem państwowym i brał łapówki. Skandal wykryto przy okazji prywatyzacji firmy BUWOG i budynku biurowego Terminal Tower w mieście Linz. Były minister finansów jest odpowiedzialny także za fałszowanie dowodów w tych sprawach. 

Buwog była spółką państwową i właścicielką 60 000 mieszkań. Grasser odpowiadał za prywatyzację tych zasobów. Wraz z innymi oskarżonymi sprokurował niekorzystną dla austriackiego państwa transakcję. Skarb państwa stracił na działaniach Grassera i jego wspólników prawie 1 miliard euro.  

Terminal Tower w Linzu został oddany do użytku w 2008 roku, a jego budowa pochłonęła 53 miliony euro.  W budynku znajduje się obecnie centrala austriackiego urzędu finansowego. Decyzja o wynajęciu tego budynku tak ważnej instytucji państwowej była wynikiem działań korupcyjnych.  

Niemcy – od stycznia mniejsze wsparcie dla firm

Jeszcze w listopadzie i grudniu firmy niemieckie, które z powodu koronawirusa musiały zawiesić działalność, mogą liczyć na wsparcie o wysokości 75% przychodów w ubiegłym roku. Gazeta Süddeutsche Zeitung podała, że to wsparcie będzie prawdopodobnie wkrótce znacznie mniejsze.

Zdaniem gazety od stycznia 2021 roku budżet państwa będzie refundował tylko koszty stałe, takie jak pensje dla pracowników i czynsze za pomieszczenia. Zmiana wysokości wsparcia dla przedsiębiorstw dotkniętych skutkami epidemii jest w Niemczech tematem szeroko dyskutowanym. Za ograniczeniem tego mechanizmu opowiada się przede wszystkim Chadecja. Pomoc dla firm okazała się bowiem bardzo kosztowna, zwłaszcza w ostatnich miesiącach, kiedy w Niemczech doszło do częściowego drugiego lockdownu. Tylko w listopadzie skarb państwa wypłacił firmom 15 miliardów euro.  

Szwajcarscy kierowcy wybierają ekologię

W listopadzie już ponad co trzeci samochód rejestrowany w Szwajcarii dysponował napędem alternatywnym. Zaliczają się do tej grupy samochody elektryczne, hybrydy, a także auta z napędem na gaz i z ogniwem paliwowym.

Szwajcarscy eksperci uważają, że to dopiero początek boomu na te pojazdy, który na dobre ruszy wiosną. Już teraz dwie trzecie Szwajcarów deklaruje w sondażach, że jest zainteresowana kupnem samochodu z napędem alternatywnym. Z kolei odsetek osób deklarujących pozostanie przy silnikach spalinowych od lat utrzymuje się na poziomie 22%.

Największa grupa entuzjastów pojazdów z napędem alternatywnym to mężczyźni w wieku 40–65 lat. Natomiast seniorzy częściej wykluczają taką możliwość. Bardzo interesujące jest to, że rosnący odsetek Szwajcarów kojarzy jazdę konwencjonalnym samochodem z wyrzutami sumienia. Co drugi mieszkaniec tego kraju czuje się emocjonalnie źle, wsiadając do samochodu z silnikiem spalinowym. Odsetek takich osób zwiększył się o 12% w porównaniu z zeszłym rokiem.

W całym kraju samochody elektryczne są zwolnione z opłat podatkowych. Natomiast dopłaty do kupna samochodów z napędem alternatywnym są w Szwajcarii zróżnicowane, w zależności od kantonu i rodzaju pojazdu. Przykładowo, do zakupu aut BEV Bazylea dopłaca firmom nawet do 5000 franków (20 600 zł), podczas gdy w kantonie Thurgau osoby prywatne mogą liczyć na 3500 franków (14 450 zł). 

Klimaliste - problem dla Zielonych

Niemieccy Zieloni są partią ściśle utożsamianą z ochroną środowiska. Jednak w kwestiach związanych z klimatem Zieloni tracą wyborców i działaczy, którzy są zaangażowani w ruch na rzecz klimatu. Inicjatywą skupiającą takich działaczy jest Klimaliste, która istnieje od wiosny 2020 roku i pod tym szyldem bierze udział w wyborach komunalnych.

W marcu 2021 roku będą miały miejsce ważne dla Zielonych wybory landowe w Badenii-Wirtembergii. Jest to pierwszy i dotychczas jedyny kraj związkowy rządzony przez tę partię. Sondaże zapowiadają gorącą konfrontacje między Zielonymi a Chadecją, a więc każdy głos oddany na Klimaliste może przyczynić się do przegranej Zielonych.

Kilimaliste jest zagrożeniem dla Zielonych także w Hesji, gdzie doszło do konfliktu w obozie tej partii. Szef Zielonych w Hesji, Tarek Al-Wazir, jest landowym wicepremierem i ministrem ds. gospodarki i transportu. Jest on obecnie oskarżany przez aktywistów protestujących przeciwko budowie autostrady A 49 i związanej z tym wycince drzew w Dannenröder Forst, co oznacza dla nich zdradę ideałów partii Zielonych. W strukturach Zielonych w Hesji od miesięcy wrze, pojedyncze organizacje powiatowe zaczynają przechodzić do Klimaliste, a partii grozi rozłam.

Armin Laschet i zarzuty o nepotyzm

Armin Laschet jest premierem Nadrenii Północnej-Westfalii i jednym z czołowych kandydatów na stanowisko szefa CDU. Konkurentami Lascheta są Friedrich Merz i Norbert Röttgen. Głosowanie delegatów tej partii miało się odbyć w grudniu, ale zostało ze względu na epidemię przesunięte na przyszły rok. Zmiana tego terminu wydawała się korzystna dla Lascheta, co zresztą zarzucił mu Merz, faworyt w wyścigu o stanowisko szefa partii.

Jak się jednak okazało, Laschet nie zyskał na tym nic, a tylko wpadł w poważne kłopoty. W centrum uwagi znalazł się syn polityka, Johannes “Joe” Laschet. Zajmuje się on zawodowo promocją mody męskiej w sieciach społecznościowych. Kontakty Joego z fabrykantem mody Christianem von Danielsem miały korzystnie wpłynąć na otrzymanie przez tego ostatniego lukratywnych zamówień w marcu tego roku. Firmie Van Laack, należącej do von Danielsa, instytucje landowe zleciły dostarczenie kombinezonów ochronnych dla sanepidu oraz 1,25 milionów masek dla służb policyjnych. Zamówienie odbyło się bez wcześniejszego przetargu, a jego wartość wyniosła 38,5 milionów euro. Prawo dopuszcza co prawda rezygnację z procedur przetargowych w sytuacjach wyjątkowych, ale opozycja mimo to zarzuca Laschetowi nepotyzm.